Jak praktyka jogi może być emancypująca? Co znaczy, że #ciałoboginizanicsięniewini? Jak to jest być „szamanką od seksu” w Polsce?
Karolina Sulej spotyka się z 21 polskimi kobietami, znanymi między innymi z telewizji, desek teatru, niszowych scen, biznesu, pracy aktywistycznej. Każda z nich otwarcie opowiada o swojej relacji z ciałem, siostrzeństwie, działalności wspierającej inne kobiety.
Uwielbiam w tej książce precyzyjny dobór postaci: znajdziemy tu osoby młode i dojrzałe, powszechnie znane i popularne tylko w niektórych kręgach, z przeróżnymi osobistymi historiami, przemyśleniami, stylami życia i charakterami. Każda z nich wypracowała swój sposób na ciałanie. Przełamują tabu, opowiadają o kobiecości, seksualności, przemocy, wstydzie.
Choć tak różne, wszystkie opowieści są niezwykle inspirujące, otulają siostrzanym ramieniem akceptacji i pobudzają do odkrywania własnej ścieżki. Bardzo poruszyło mnie, jak dużo znalazłam pojedynczych elementów, cząstek wspólnych z tymi niezwykłymi babkami. Polecam przeczytanie tej pozycji każdej kobiecie, która myśli „tylko ja tak mam” w kontekście swojej relacji z ciałem. W tym szerokim spektrum herstorii odnajdziecie poczucie wspólnoty i sprawczości, a zainspirowane opowieściami ruszycie do przodu, pełne nadziei na lepsze jutro – i siły do jego kreowania. Jest to też cudowna lektura na poszerzenie horyzontów, spojrzenie z czułością na kobiety, które – choć w wielu sprawach się od nas różnią – na poziomie emocji i zmagania się z kulturowymi schematami okazują się zaskakująco bliskie.
Klaudia Hajto
Muzeum HERstorii Sztuki 