„Niedole życia wynikają głównie z rzeczy banalnych, o których się nie mówi”. Cytując słowa Tadeusza Boya-Żeleńskiego, który wprawdzie urodził się rok przed śmiercią autora dzieła, można stwierdzić, iż trafnie poruszone zostały pewne aspekty, które przecież wciąż potrafią być aktualne.
Twórczość Stanisława Moniuszki skupia się na okresie końca XVII wieku i krzywdach chłopów. Przedstawiony został wątek miłosny, w którym naiwność oraz niższa pozycja społeczna młodej góralki zostały wykorzystane.
Młoda kobieta, poznając dziedzica – usłyszała wiele obietnic, które nie zostały spełnione.
Iluzje związane z powrotem Janusza i utworzeniem trwałego związku z Halką przyniosły dramatyczne scenariusze: utratę urodzonego dziecka oraz samobójczą śmierć Halki.
Treść zawartą w „Halce” Stanisława Moniuszki można potraktować jako przestrogę. Szczególnie w kontekście aspektów psychologicznych i społecznych. W końcu pewne zachowania mimo zmiany epok nie zmieniają się.
Bohaterka twórczości Stanisława Moniuszki wychowała się na wsi, znała naturę – zarówno zwierząt, jak i otaczającej przyrody. Nie miała dostępu do wiedzy na temat ludzkich zachowań, co doprowadziło do tragedii dziewczyny.
Który to raz słyszane obietnice pokrywają się z czynami, a może… Wróć. Który raz nie pokrywają się? – Pytania zostawiam do indywidualnej refleksji, a „Halkę” polecam przeczytać/obejrzeć. Na pewien sposób każda z nas mogła, być może (czego nie życzę), znaleźć się w podobnej sytuacji.