Sieć Wandy. Historie alternatywne legend krakowskich

Co by się stało, gdyby bohaterki krakowskich legend – Wanda, Esterka czy Nawojka – wyrwały się ze swoich opowieści i zaczęły tworzyć nowe, alternatywne historie? Wanda, skacząc do Wisły, przekształca się w istotę wodną, która nie godzi się na dalsze niszczenie rzek. Jako strażniczka i duch Wisły, tka sieci – nie tylko te materialne, ale i narracyjne, łączące przeszłość z teraźniejszością i snując wizje przyszłości.

Wystawa „Sieć Wandy” to przestrzeń eksperymentowania z legendami, ich udziwniania i reinterpretacji. Zastanawiania się nad wpływem opowieści na nasze życie – zarówno w wymiarze historycznym, jak i osobistym. Punktem wyjścia jest refleksja nad mechanizmami budowania historii, w tym naszych własnych biografii oraz nad związkiem pomiędzy dziedzictwem legend a naszą codziennością. W naszej interpretacji Wanda nie jest tragiczną ofiarą, lecz istotą wodną – rusałką powracającą do swojego naturalnego środowiska. Jej skok do Wisły staje się aktem wyzwolenia, odrzuceniem patriarchalnych norm i wyborem wolności. Wanda jako strażniczka Wisły staje się symbolem odrodzenia, siły natury oraz harmonii z otoczeniem. Rzeka i woda są równorzędnymi bohaterkami wystawy – stawiają pytania o nasze relacje z naturą, krajobrazem i dziedzictwem środowiskowym. Sieć, którą tka Wanda, jest zarówno materialnym obiektem, jak i metaforą wspólnoty, współpracy i solidarności. Splata ona inne bohaterki wystawy: Esterkę – strażniczkę różnorodności i otwartości, Nawojkę – reprezentantkę naszego nieustannego poszukiwania wiedzy, Kucharkę z Krzystoforów – pokazującą jak skarby mogą zmienić się w śmieci.

Instalacje artystyczne będą współtworzone przez osoby odwiedzające, zarówno w trakcie warsztatów, jak i podczas indywidualnego zwiedzania. Odbiorcy będą mogli dodać kawałek tkaniny, zapisać słowa, wyszyć symbol lub spleść materiał – tworząc wspólne dzieło, które symbolizuje pamięć, troskę i siłę wspólnoty połączonej mimo różnic wieku czy płci dzielących odwiedzających. Przestrzeń stanie się dynamicznym, otwartym dziełem – zgodnie z ideą Umberta Eco – która nieustannie się rozwija i zaprasza do współtworzenia. Instalacja będzie także gestem odpowiedzialności za środowisko – uwrażliwiające na kwestie ekologiczne i unaoczniające nierozerwalne relacje między człowiekiem a naturą.

14.03 o 18:00 zapraszamy na wernisaż podczas, którego odbędzie się performance Mo Tomaszewskiej

Wystawa potrwa do 25 kwietnia, wstęp wolny

Artystka: Mo Tomaszewska
Kuratorka: Agata Kokoryn
Koordynatorka: Patrycja Chlebus–Grudzień
Konsultacja kuratorska: Marta Grabowska
Teksty wystawy: Agata Kokoryn, Weronika Pisarska, Mo Tomaszewska