Akacje kwitną opublikowane w 1935 roku w jidysz, a w 1936 roku po polsku w przekładzie autorki, to zbiór montaży literackich – krótkich awangardowych form prozatorskich.
Nie mają fabuły, a Vogel opisuje przede wszystkim Lwów lat 30. z perspektywy kobiety – dostrzega i wykorzystuje kontrkulturowy potencjał miejskiego spaceru, obecny w literaturze już od czasów Baudelaire’a. Jej propozycja jest szczególnie ciekawa, gdyż uchwyciła moment społecznej zmiany – czas, w którym gwałtownie zwiększa się widoczność kobiet w przestrzeni miejskiej.
Szczególnie ciekawa jest figura kobiecego manekina oraz opisy symptomów wczesnego kapitalizmu obecnych w mieście. Poruszyła mnie w tej lekturze przede wszystkim intymna perspektywa oraz sensualne i somatyczne opisy.
Kim była autorka? Debora Vogel – dwujęzyczna pisarka bardzo aktywna w dwudziestoleciu międzywojennym, zamordowana w 1942 roku we lwowskim getcie, następnie przez wiele lat niemal całkowicie zapomniana. Vogel studiowała we Lwowie i Krakowie, w 1926 roku obroniła na Uniwersytecie Jagiellońskim doktorat z filozofii. Przyjaźniła się z Brunonem Schulzem i niewiele brakowało, by zostali małżeństwem.
Dziś stopniowo coraz bardziej obecna jest w naszej świadomości, ale wciąż jeszcze niedoczytana i wymykająca się jednoznacznym klasyfikacjom.
Natalia Roguz